Beschrijving
Lorena is dochter van een aan lager wal geraakte bankiersfamilie. Ze droomt van een carrière als schrijfster, maar aanvaardt bij gebrek aan werk een opdracht bij een werkverschaffingsproject. Ze moet daarvoor voormalige slaven interviewen over hun verleden.
Lorena ontmoet in dat verband een 101-jarige zwarte vrouw die haar over haar jeugd vertelt. Ze heeft vreselijke dingen meegemaakt. Voor Lorena is het confronterend, want ze weet dat haar voorouders slaven hebben gehad. Maar ze denkt dat dat allemaal verleden tijd is. Tot ze beseft dat de weerzin van haar moeder tegen haar gesprekken met een zwarte vrouw, en haar eigen onbehagen als ze in de zwarte buurt moet zijn, aantonen dat rassendiscriminatie niet iets is uit het verleden, maar nog helemaal in de maatschappij en in haar persoon verweven zit. Terwijl haar gevoelens voor Alden, met wie ze steeds meerijdt naar de zwarte buurt, groeien, groeit ook het inzicht in zichzelf en de maatschappelijke structuren.
Wonder van woorden –
Hoe hebben voormalige slaven hun tijd in onvrijheid ervaren? Hoe hielden zij het vol in mensonterende omstandigheden te midden van een uitzichtloos bestaan? Op die vragen geeft dit boek, dat zich afspeelt in 1936 tijdens de Grote Depressie, antwoord door middel van het hartverscheurende levensverhaal van Frankie. En zoals Rena daar steeds meer door gefascineerd raakt, zo houdt het je als lezer ook in zijn greep, vooral omdat het zo beeldend en treffend wordt beschreven.
Je krijgt eveneens een boeiend inkijkje in het alledaagse leven van de familie Leland: de gevolgen van de beurskrach, de verschillende meningen over slavernij en de houding ten opzichte van kleurlingen.
Deze roman laat zien dat God uit diepe ellende iets goeds kan laten voortkomen en dat echte vrijheid, vrijheid is die alleen Hij kan geven. Hoewel haat en bitterheid wellicht het antwoord lijken om verder te kunnen, is (naasten)liefde en vergeving de sleutel tot innerlijke genezing; een krachtige, tijdloze boodschap.
Dit soort verhalen móéten verteld blijven worden, omdat elk mensenleven – ongeacht huidskleur, geloof (en vul verder maar in) – ertoe doet. Opdat onze ogen en harten opengaan en we nimmer zullen accepteren dat een mens het bezit van een ander is. In het licht van 150 jaar afschaffing van slavernij waar we recent in Nederland bij stilstonden, spreekt deze roman des te meer tot de verbeelding.
Rassenongelijkheid vormt de kern van dit bijzondere, aangrijpende en ontroerende boek, waarin je ook duidelijk moed, hoop en vriendschap proeft. ‘Onder de tulpenboom’ is een prachtige vertelling over het verschil (willen) maken die diep tot je door weet te dringen. Absoluut een bijblijver!